((یکی از رایج ترین اشتباهاتی که انجام می دهیم این است که انسانها را مهربان یا بدخواه، احمق یا عاقل ارزیابی می کنیم و می نامیم. در حالی که انسان پدیدهای است جاری، در درون او هر لحظه امکان وقوع هرگونه تغییری هست: احمق بود، بعد عاقل شد. بدخُلق و بدخواه بود و مهربان شد و برعکس. بزرگی انسان دقیقا در همین است، و از این روی نباید انسان را قضاوت کرد. تو قضاوت کردی، و اون در آنی تغییر کرد.)) تالستوی.
البته این سخن جای بحث داره اما زاویه دیدش رو پسندیدم.